|
Al elmanın dördünü
Sev yiğidin merdini
Seversen bir güzel sev
Çekme çirkin derdini
Altının ağına bak
Destenin bağına bak
Yar aklına gelende
Hargivor dağına bak
Altuna bah altuna
Bah şu kizun haltina
Ele hersim çıher ki
Alem tehmik altina
Ambarlari hizardan
Yar gâliye pazardan
İkumuz da bir boyda
Patlaturlar nazardan
Arabayla gezersin
Karıncayı ezersin
Benden daha güzelsin
Niye bekâr gezersin
Aşık der ki taş taşı
Hibal tutmaz taş taşı
Çirkin ile bal yeme
Güzel ile taş taşı
Ayvanda otur yarim
Şapkası fotur yarim
Sinamaya gedanda
Beni da götür yarim
Bahçeda gezar oldum
Okudum yazar oldum
Ben sizdan ayrilali
Kurudum gazel oldum
Beyaz incir düzümdür
Kabalağım uzundur
Ağlama kömür gözlüm
Geleceğim güzündür
Bir ay doğdu ışıktır
Evleri karışıktır
Babası halt eylemiş
Kızı bana aşıktır
Göğer bostanım göğer
Su gelir bendi döğer
Küçükten yetim kaldım
Her gelen beni döver
Gökte yıldız sayılmaz
Çiğ yumurta soyulmaz
Ergen kız ergen oğlan
Sevdasına doyulmaz
Gül dalini egârmi
Uci yera degârmi
Sanda gönli olmiyan
Beyla boyun egarmi
Kara kara böcekler
Duvarı delecekler
İstediğim oğlanı
Elbette verecekler
Kara kara kazanlar
Kara yazi yazanlar
Cennet yuzi görmasun
Aramuzi bozanlar
Yayla yaylaya bakar
Arasından su akar
Delikanlı var iken
İhtiyara kim bakar
Yılana bak yılana
Kıvrım kıvrım dolana
Ben yârimi yitirdim
Yüz altın bulana
Kaynak: Taner ARTVİNLİ; Yusufeli, Yusufeli Kaymakamlığı yayını, Ankara 2000
|
ARTVİN MANİLERİ
Mani maniyi açar,
Manide kaldım naçar,
Kırılsın on parmağım,
Yarsız yorganı açar.
Tandır yaptım terledim,
Çıktım seyran eyledim,
Dediler yarin gelir,
Koçu kurban eyledim.
Kalenin dibi çarşı,
Dükkânlar karşı karşı,
Sen ordan çık ben burdan,
Dosta düşmana karşı.
Bağa gel bostana gel,
Gülünü destele gel,
Eğer anan koymazsa,
Yalandan hastalan gel.
Dut yedim duttu beni,
Sevdam yürüttü beni,
Bu ne zalim yar idi,
Gitti unuttu beni.
Mani maniye geldim,
Kaymak yemeye geldim,
Kaymakta gözüm yoktur,
Yari görmeye geldim.
Samanlıkta serçeler,
Ayağında nalçalar,
Gündüz gelme gece gel,
Fino seni parçalar.
Kapı kapı kanatlı,
Ordan geçti on atlı,
Ben yarimi tanırım,
Uzun boylu kıratlı.
Nehir olup akayım,
Ateş olup yakayım,
Aç yüzünü sevdiğim,
Doya doya bakayım.
Gül ektim gül bitirdim,
Dala bülbül getirdim,
El yaylaya çıkarken,
Ben gülümü yitirdim.
Mendilim dalda kaldı,
Gözlerim yolda kaldı,
Yıkılası yaylalar,
Sevdiğim yolda kaldı.
Kınayı getir anam,
Parmağın batır anam,
Bu akşam misafir al,
Koynunda yatır anam.
Tekne dolu yumurta,
Ana beni unutma,
Unutursan tez unut,
Gözyaşını kurutma.
Al elmamı soyayım,
Baş ucuma koyayım,
Anam ben gurbetteyim,
Sana nasıl doyayım.
http://www.artvinliyiz.net/threads/150-Artvin-Y%C3%B6resel-Maniler
Dünya yalandır ancak
Yalan deyip boş verme
Eğlenmek güzel şeydir
Tembeliği hoş görme
Geldiğin yere bir bak
Küsmeyi bilmez toprak
Mutluluk peşindeysen
Kini garezi bırak
Maşa laftan anlamaz
Tutan ele kul olur
Yanan Güneş olsada
Birgün mutlak kül olur
Ateş yakmaz elini
Nasır varsa elinde
Sözünü yadlamazlar
Sevgi varsa dilinde
Yağmurcu der dinlersen
Yaradanı bilirsen
El alem seni sever
El alemi seversen
http://www.artvinliyiz.net/threads/150-Artvin-Y%C3%B6resel-Maniler |
