Türk Halk Edebiyatının nazım şekillerinden olan maniler dört mısradan kurulur.Manilerde ses uyumu ilk ve son mısralardadır.Yöredeki günlük hayattan kesitler taşıyan manilerimizden birkaçı şunlardır:

Bahar geldi gül açtı Yaşmak aldıramazsın

Bülbüller yuvadan uçtu Alıp dolduramazsın

Şu benim deli gönlüm Dokuz tane yar sevsen

Nice bentleri aştı. Bana uyduramazsın.

İndim dere kurt izi Karşıdan el karşıdan

Çevirdi düşman bizi Bizim evin başından

Çeviren düşman olsun Oğlan sana varacağım

Allah kavuşturur bizi. Asker olduğun zaman.

Kaleden atladın mı? Şu dağdan kuş uçmaz mı?

Yorganı gapladın mı? Askerlik yakışmaz mı?

Oğlan diyor kaçalım Ağlamayın anneler

Kız diyor patladın mı? Ayrılan kavuşmaz mı?

Dar sokaktan geçemem Arılar bala gelir

Onluk paket içemem Bülbüller dala gelir

Bana derler yardan geç Yarim inatçı değil

Yar şirindir geçemem. Yalvarsam yola gelir.

Evimizin önü dutluk Kuyu dibinde keklik

Yaprağını kuruttuk Kızlar giyer eteklik

Biz yarla ayrılmayız Oğlan sana varmazsam

Sevdayı sıkı tuttuk. Haram olsun bu gençlik.

Çapa kazıyorum çapa Evimizin önü dutluk

Sapını tuta tuta Yaprağını kuruttuk

Ben bu hallere düştüm Biz yarla ayrılmayız

Sözümü tuta tuta. Sevdayı sıkı tuttuk.

Vur desem vurur musun? Ay aydınlık duramam

Canımı korur musun? Ele destan olamam

Bilmem inanayım mı? Ay buluta girince

Sözünde durur musun? Bağlasalar duramam.

Dar yollardan geçerim. Ak gül oldum yedildim.

Garabüber saçarım Kapılara dikildim.

İste be oğlan iste Almıcanı bildim de

Vermezlerse kaçarım. Ondan geri çekildim. 
http://www.balikesirturizm.gov.tr/belge/1-66416/halk-siirleri.html