Gaziantep Sevdalısı - Bitlis manileri

I Bitlis Manileri Bu dağın karı menem Gün vursa erimenem Yedi yıl yerde kalem Civanem çürümenem Bulak başı poturak At minderi oturak Bir sen söyle bir de men Bu sevdadan kurtulağ Şafaklar sökülende Al elma dökülende Yarimi çağırasız Mezarım örtülende Ay paceden gitmiyor Elim yare yetmiyor Hafta bir mercimek Boğazımdan gitmiyor Başında puşan kurban Dudağan dişan kurban Yalanız sana değil Eşan yoldaşan kurban Belediye önü taştır Kızların gözü yaştır Arvatlar ağlamayın Manto çarşaftan hoştur Bitlis’in etrafı dağlar İçinde gülden bağlar Fazla mektup yazardım yarim gariptir ağlar Kar yağar lapa lapa Bizim evin damına Kız seni alacağım Ananın inadına Avih’in yolu ince Düşümde gördüm gece Kuşlar kurbanız olem Yarimin hali ince Bitlis çayı bir düman Ben bu dertten kurtulmam Yarimi sular aldı Ölsem bile unutmam Bitlis çayı bulanık Ağlarım yanık yanık El alem gece uyur Ben her zaman uyanık Dama serdim hasırı Al koynuna yesiri Kaynana ölür ise Ev olur arı sili http://www.bitliskulturturizm.gov.tr/belge/1-57321/maniler.html	II Bitlis Manileri Ağaçlarda maziler, Gönül seni arzuler, Yar aklıma düşende, Yüreğimde sıziler. Almede ari gördüm, Bahçede yari gördüm, Keşke görmez olaydım, Benzini sarı gördüm. Ah yar beni, yar beni, Yarem derin yar beni, Kipriğini neşter et, Ne duresen yar beni. Evleri görünüyor, Gönüldür veriliyor, Çekilecek dert değil, Mevlam sabır veriyor. Gere tavuğ tepeli, Kulahleri küpeli, Bekarlar, evlenmeyin, Şimdiki kızler şüpeli. Bitlis’te Güzeldere, Gidişin böle nere? Gözlerinin bakışı, Renk verir gönüllere. Bitlis çayı bulanık, Ağlerem yanık yanık, El alem gece uyur, Men her zaman uyanık. Ay pacedan gitmiyor, Elim yare yetmiyor, Haftada bir mercimek, Boğazımdan gitmiyor. Bu dağde meral gezer, Zülfıni tarer gezer, Dağ bizim, meral bizim, Avcı bırde ne gezer. Bilezik kolundedır, Gözlerim yolundedır, Men sevdım, sen sevmezsın Günahım boynundedır. Bugün günlerden Sali, Altıme serdım hali, Evlenmek iyi ama, Ucuz değil, pahali. Bizim dağlar yücedır, Gülü sıra, sıradır, Seven murat almesın, Gözüm ardı sıradır. Bir sanci tıtti meni, tıtti kurutti meni, İtibarsız el oğli, Ne tez unutti meni. Bele bağlar, bele bağlar, İpek kuşak bele bağlar, İşte men gider oldum, Şen kalsın böle bağlar. Masa üstünde kalem, Kalemi sat men alem, Dünyada ölüm çoktır, Kadan belan men alem. Kar yağer lape lape, Bızım evin damıne, Kız seni alecağem, Ananın inadıne. Entarımi men biçtım, Yeni sevdaya düştım, Ne kötü talihim var, Asker oğlane düştüm. Yüksektır bızım eyvan, Vebalım olsın boynan, Menım kalbim hesûttûr, Kimseyi alme koynan. Bahçe barından oldım, Ayve narından oldım, Geceleri uyhumdan, Gündüz karımdan oldum. Altın tasde yoğurdım, Dert içınde boğuldım, Ana belın büküle, Ğam için mi doğurdın? Bahçelerde sarmaşık, Sormedan oldım aşık, Dediler yar geliyor, Elımdan düştü kaşık. Bozdım yine areyi, Görmem aki, karayi, Bıçakla, hançer açmez, Yar açtıği yareyi. Camiler, medreseler, Yarim geldi deseler, Bir canım var emanet, Veririm isteseler. Bahçelerde bi kuş var, Kanadınde gümüş var, Evvel meni severdın, Şimdi sen de bi iş var. Altun kalbur derindır, Süleri çok seridır, Diyarbakır kızleri, Halkevinde gelindır. Bugün, o güne benzer, Sinem bir güle benzer, Aydan gün tıtılende, Yar giden güne benzer. Ah bu handan, bu handan, Kervan geçer Duhan’dan, Kes zülfün mezat eyle, Kurtar meni bu haldan. Bak ilane, ilane, Daği, taşi, dolane, Kim bıze sebep oldi, Torbe tahe dilene. Değirmen ark içınde, Dolanır çark içınde, O boyan kurban olem, Geziyor halk içinde. Sabahın ilk ezani, Çağır mektup yazeni, İlahi sen kavuştır, Hasret ile gezeni. Bi su içtim bardahtan, Ne eldan, ne dudahtan, Elım yakından yetmez, Men san kurban uzahtan. Entarisi kiloştır, Kiloş giymah ne hoştır, Yarin olmedoği yerde, Dünya sanki bomboştır. Evleri önü kepek, Mendilim benek benek, Emmoğli dırırken, El oğli neme gerek. Bu gün hava bulanıh, Yüregim başı yanıh, Öle bir dertliyem ki, El yatar, men uyanıh. Gül menem, Bılbıl menem, gül menem, Yarın gönlü şad olsın, Men dertliyem, gülmenem. Bugün ayın otızi, Eğri bağlerın dızi, Dünyade yar sevmiyen, Ahirette yer topuzi. Garmuşte su içerem, Sütey de ot biçerem, Erkizan bahçesinde, Sevdiğimi seçerem. Güle naz, güle naz, Bılbıl eder güle naz, Bu gün de şehre vardım, Ağliyen çok, gülen az. Giderem elınızdan, Kurtulam diliniızdan, Yeşil baş ördek olsem, Su içmem gölünüzden. İndim baktım Başhan’e. Derman aradım cane, Dediler derman olmez, Yarından ayrılene. Bılbıller düğün eyler, Bilmem yar ne gün eyler, Men feleğe neyledım, Günde bir zülüm eyler. Çıktım bulah başıne, Sabun koydum taşıne, Heppi kızler evlendi, Ne kül koyem başıme. Dertli koyın, Bıçağe dertli koyun, Men bu derttan ölürsem, Adımi dertli koyun. Gidersen yolun olem, Yolın, yoldaşın olem, Nerde konuk eylerser, Orde yorğanız olem. Kadife boyemedım, Yakayı öremedım, Ne cilveli yar imiş, Sevmeye doyemedım. Volvo vırdi yokışe, Mehmet şaşti bu işe, Mehmet gözlerin aydın, Volvo gidecah Muş’e. Almedan, bir dal kestım almedan, Bi de yari göreydım, Allah canım almedan. Bitlis çayi bir umman, Men bu derttan kurtulmam, Hasibi suler aldi, Ölsem bile unıtmam. Ahlat’ın altı bağlar, Bağlarda bir kız ağlar, Ben derdimi söylesem, Gün durur, bulut ağlar. Ahlat’ın yoncaları, Çiçek açmış goncaları, el vurmayın gelinlere, Asker olmuş kocaları. Gülmenem, Bılbıl menem, gül menem, Göynü şad olan gülsün, Men dertliyem gülmenem. Bitlis’in dört hamami, Gelir yemek zamani, Geline kan kusturur, Kaynananın yamani. Bitlis’in etrafı dağlar, İçinde gülden bağlar, Fazla mektup yazardım, Yarim gariptur ağlar. Bu dağı delemenem, Yol yohtur gelemenem, Men o yeri kaybettim, Kimselere diyemem. Avih’in yolu ince, Düşümde gördüm gece, Kuşler kurbanız olem, Yarimin hali nice. Evleri yol üstüdü, Kemeri bel üstüdü, Her gün gel bırdan savuş, Koy desinler dostidu. Gidene bah gidene, Boyu benzer fidane, Üç arşın boyan kurban, Yarım arşın gerdane. Balıh kumde durer mi? Ördek daşte durer mi? Sen orede, men bırde, Akıl başde durer mi? Bitlis çayı bir umman, Men bu dertten kurtulmam, Yarimi süler aldi, Ölsem bile unutmam. Şafaklar sökülende, Al elma dökülende, Yarimi çağıresiz, Mezarım örtülende. Bir ay doğdi kararsız, Niye meni kınersiz, Öle bir ah çekerem, Ateşımdan yanersız. Beyaz giyme üşürsen, Güzellohte meşhursen, Güzelloh başın yesin, , Herkestan görüşirsen. Bulak başi poturak, At minderi oturak, Bir sen söyle bir de men, Bu sevdadan kurtulak. Belediye önü taşdır, Kızların gözü yaştır, Arvatler ağlemeyın, Manto çarşaftan hoştır. Könek, tuman manise, Bu güzel menım olse, Bu güzelın anesi, Menım kaynanam olse. Bal koydım yesın diye, Yürekler yansın diye, Kızler çarşiye çıkmiş, Oğlanler görsün diye. Mani maniye peştır, Mani bilmeyen hiçdır, Söyle arkadaş söyle, Garipliğe yoldaştır. Kar yağer tane, tane, Elınde var tentene, Öyle bir yar sevmişem, Memlekette bi tane. Bizim bağler tütlüdır, Dibi çayır otlidır, Kurban oldığım Allah, El kızı ne tatlidır. Bılbıller düğün eyler, Bilmem ne güne eyler, Zaman böyle giderse, Yar bızi sürgün eyler. Bahçelerde bal tatli, Meyvalerdan nar tatli, Anem babam sağ olsın, Her bir şeydan yar tatli. A menım heci dostım, Başımın taci dostım, El meni döger, söger, Sen bana aci dostım. Bahçesız barsız adem, Hayvasız, narsız adem, Kalaysız kabe benzer, Dünyade yarsız adem. Dağde kaya oyerler, Meni ore koyerler, Sinem yorgan kaldırmez, Ağır saller koyerler. Kale kaleye bakar, Kaleden kanler akar, Yeni oğlan kalırken, Sakalliye kim baher. Dert budır, bela budır, Okunan sela budır, Yıkıldi gönlüm evi, Yapılmez bela budır. Ay gitti ulaşmağe, Kurbanem al yanağe, Yari bulak de gördım, Utandım sıleşmağe. Avıl meydanın dızi, Devriye sardı bızi, Cehd edın arkadaşler, Belki kurtarah kızi. Dil meze, Dudak meze, dil meze, Bilmedım gönül verdım, Kadır, kıymet bilmeze. Bu bulak, eşme bulak, Yaremi deşme bulak, Yar gelir su götürür, Su ver, sıleşme bulak. Bitlis’de ördüm kilim, Yaman oldi pek halım, Sevgilimi görende, Titrer ayağım, elım. Bitlis’e tez varayım, Kız saçını tarayım, Kaçtın uzak ellere, Seni kime sorayım? Mani menım ezberım, Kan ağlıyor gözlerım, Men o yarin yolıni, Gece, gündüz gözlerım. Elmanın irisine, Men yandım birisine, Ane meni çoban et, Kızların sürüsüne. Bitlis’in ortesi kale, Kaleden seslendım yare, Yar elın yüzıne vırmiş, Düşünüyor kere, kere. Feleğin emisine, Bineydım gemisine, Felek bi talan vırdi, Ömrümün hemmisine. Fındık, fıstık çedene, Yohi girmez bedene, Bu ne zalım kaynene, Komez gidem odeme. Bu gelen yar oleydi, Elınde nar oleydi, İkimiz bir gömlekte, http://www.bitlis.bel.tr/yeni/icerik_detay.php?menu=3&kategori=15&altkategori=0&icerik=149
III Bu dağı delemenem, Yol yohtur gelemenem, Men o yeri kaybettim, Kimselere diyemem. Avih’in yolu ince, Düşümde gördüm gece, Kuşler kurbanız olem, Yarimin hali nice. Evleri yol üstüdü, Kemeri bel üstüdü, Her gün gel bırdan savuş, Koy desinler dostidu. Gidene bah gidene, Boyu benzer fidane, Üç arşın boyan kurban, Yarım arşın gerdane. Balıh kumde durer mi? Ördek daşte durer mi? Sen orede, men bırde, Akıl başde durer mi? Bitlis çayı bir umman, Men bu dertten kurtulmam, yanık, Yarimi süler aldi, Ölsem bile unutmam. Şafaklar sökülende, Al elma dökülende, Yarimi çağıresiz, Mezarım örtülende. Bir ay doğdi kararsız, Niye meni kınersiz, Öle bir ah çekerem, Ateşımdan yanersız. Beyaz giyme üşürsen, Güzellohte meşhursen, Güzelloh başın yesin, sevmezsın, Herkestan görüşirsın. Bulak biı poturak, At minderi oturak, Bir sen söyle bir de men, Bu sevdadan kurtulak. Belediye önü taşdır, Kızların gözü yaştır, Arvatler ağlemeyın, Manto çarşaftan hoştır. Könek, tuman manise, Bu güzel menım olsa, Bu güzelın anesi, Menım kaynanam olsa. Bal koydım yesın diye, Yürekler yansın diye, Kızler çarşiye çıkmiş, Oğlanler görsün diye. Mani maniye peştır, Mani bilmeyen hiçdır, Söyle arkadaş söyle, Garipliğe yoldaştır. Kar yağer tane, tane, Elınde var tentene, Öyle bir yar sevmişem, Memlekette bi tane. Bizim dağler tütlüdır, Dibi çayır otlidır, Kurban oldığım Allah, El kızı ne tatlidır. Bılbıller düğün eyler, Bilmem ne güne eyler, Zaman böyle giderse, Yar bızi sürgün eyler. Bahçelerde bal tatli, Meyvalerdan nar tatli, Anem babam sağ olsın, Her bir şeydan yar tatli. A menım heci dostım, Başımın taci dostım, El meni döger, söger, Sen bana aci dostım. Bahçesız barsız adem, Hayvasız, narsız adem, Kalaysız kabe benzer, Dünyade yarsız adem. Dağde kaya oyerler, Meni ore koyerler, Sinem yorgan kaldırmez, Ağır saller koyerler. Kale kaleye bakar, Kaleden kanler akar, Yeni oğlan kalırken, Sakalliye kim baher. Dert budır, bela budır, Okunan sela budır, Yıkıldi gönlüm evi, Yapılmez bela budır. Ay gitti ulaşmağe, Kurbanem al yanağe, Yari bulak de gördım, Utandım sıleşmağe. Avıl meydanın dızi, Devriye sardı bızi, Cehd edın arkadaşler, Belki kurtarah kızi. Dil meze, Dudak meze, dil meze, Bilmedım gönül verdım, Kadır, kıymet bilmeze. Bu bulak, eşme bulak, Yaremi deşme bulak, Yar gelir su götürür, Su ver, sıleşme bulak. Bitlis’de ördüm kilim, Yaman oldi pek halım, Sevgilimi görende, Titrer ayağım, elım. Bitlis’e tez varayım, Kız saçını tarayım, Kaçtın uzak ellere, Seni kime sorayım? Ağaçlarda maziler, Gönül seni arzuler, Yar aklıma düşende, Yüreğimde sıziler. Almede ari gördüm, Bahçede yari gördüm, Keşke görmez olaydım, Benzini sarı gördüm. Ah yar beni, yar beni, Yarem derin yar beni, Kipriğini neşter et, Ne duresen yar beni. Evleri görünüyor, Gönüldür veriliyor, Çekilecek dert değil, Mevlam sabır veriyor. Gere tavuğ tepeli, Kulahleri küpeli, Bekarlar, evlenmeyin, Şimdiki kızler şüpeli. Bitlis’te Güzeldere, Gidişin böle nere? Gözlerinin bakışı, Renk verir gönüllere. Bitlis çayı bulanık, Ağlerem yanık, yanık, El alem gece uyur, Men her zaman uyanık. Ay pacedan gitmiyor, Elim yare yetmiyor, Haftada bir mercimek, Boğazımdan gitmiyor. Bu dağde meral gezer, Zülfıni tarer gezer, Dağ bizim, meral bizim, Avcı bırde ne gezer. Bilezik kolundedır, Gözlerim yolundedır, Men sevdım, sen sevmezsın, Günahım boynundedır. Bugün günlerden Sali, Altıme serdım hali, Evlenmek iyi ama, Ucuz değil, pahali. Bizim dağlar yücedır, Gülü sıra, sıradır, Seven murat almesın, Gözüm ardı sıradır. Bir sanci tıtti meni, tıtti kurutti meni, İtibarsız el oğli, Ne tez unutti meni. Bele bağlar, bele bağlar, İpek kuşak bele bağlar, İşte men gider oldum, Şen kalsın böle bağlar. Masa üstünde kalem, Kalemi sat men alem, Dünyada ölüm çoktır, Kadan belan men alem. Kar yağer lape, lape, Bızım evin damıne, Kız seni alecağem, Ananın inadıne. Entarımi men biçtım, Yeni sevdaya düştım, Ne kötü talihim var, Asker oğlane düştım. Yüksektır bızım eyvan, Vebalım olsın boynan, Menım kalbim hesûttûr, Kimseyi alme koynan. Bahçe barından oldım, Ayve narından oldım, Geceleri uyhumdan, Gündüz karımdan oldum. Altın tasde yoğurdım, Dert içınde boğuldım, ana belın büküle, Ğam için mi doğurdın? Bahçelerde sarmaşık, Sormedan oldım aşık, Dediler yar geliyor, Elımdan düştü kaşık. Bozdım yine areyi, Görmem aki, karayi, Bıçakla, hançer açmez, Yar açtıği yareyi. Camiler, medreseler, Yarim geldi deseler, Bir canım var emanet, Veririm isteseler. Bahçelerde bi kuş var, Kanadınde gümüş var, Evvel meni severdın, Şimdi sen de bi iş var. Altun kalbur derindır, Süleri çok seridır, Diyarbakır kızleri, Halkevinde gelidır. Bugün, o güne benzer, Sinem bir güle benzer, Aydan gün tıtılende, Yar giden güne benzer. Ah bu handan, bu handan, Kervan geçer Duhan’dan, Kes zülfün mezat eyle, Kurtar meni bu haldan. Bak ilane, ilane, Daği, taşi, dolane, Kim bıze sebep oldi, Torbe tahe dilene. Değirmen ark içınde, Dolanır çark içınde, O boyan kurban olem, Geziyor halk içinde. Sabahın ilk ezani, Çağır mektup yazeni, İlahi sen kavuştır, Hasret ile gezeni. Neden yana Hallaın neden yana Yağşı dost yaman günde Çekiler neden yana http://www.paylasimevi.com/2011/03/29/dogu-anadolu-bolgesinin-manileri.html#more-1239 IIIII Nece eylerem Gündüzüm gece eylerem Sen bensiz durdun amma Ben sensiz nece eylerem Bir Üzdü Bir Çalkalandı bir üzdü Üzün koy üzüm üste Koy desinler bir üzdü Çengele Duman gele çengele Ben feleğe neyledim Saldı beni çengele Bu gelen nagırmıdır Saralan tahılmıdır Diyorlar yarin gelir Menzili yakınmıdır Uzaklar seçilmiyor Gönüldür geçilmiyor Gönül bir top ibrişim Dolaşmış açılmıyor
IIII bitlis manileri Bitlis’in etrafı dağlar, İçinde gülden bağlar, Fazla mektup yazardım, Yarim gariptur ağlar.
V Çorabın ağına bak Destele bağına bak Göğnün beni isterse, Adilcevaz dağına bak. Sütenin düzündeyim Ergenler gözündeyim Merak etme nazlı yar, Men senin sözündeyim. İncir serdim hesire Mektup yazdım Mısır’a Ben kurban canım kurban, Dağda gezen yesire. Mektup yazdım gidesen, Okuyasan gülesen, Mektup elen değende, Durmayasan gelesen. Adilcevaz eğri dağlar Durmaz gözlerim ağlar Ne mektup var ne selam, İçerim kan ağlar. Kaşların yay ederem Kirpiğin pay ederem Seni bana verseler, Aklımı zay ederem. Altın yüzük sol parmak, Meylim seni almak Her yiğidin karımı? Al duvaklı kız almak. İçeride sağırlar camuşu, Dışarı çıkar fışa fışı Daha sen kocaya gitmedin mi? Kırk senenin turşumuşu. Eşeğinen gitme yola, Başına getirir bela Katır ile hele mele, At yiğidin gardaşıdır. Masa üstünde pekmez, Al yanaktan kim öpmez Ağamın kazandığı, Allı pudraya yetmez. Kapıları kalındır Komşuları zalımdır Mehlede üç güzel var, Biri menim malımdır. Küp dibinde unum var Mevladan umudum var Ver mevlam muradımı, Hıdırşah’a mumum var. Bahçede havuç kaynana Oğlan çavuş kaynana Oğlun eve gelende, köşeyi savuş kaynana. http://www.adilcevaz13.com/maniler-ve-ninniler-95h.htm	VI Başında pişan kurban Dudağan dişan kurban Yalanız sana değil Eşan yoldaşan kurban. Belediye önü taştır Kızların gözü yaştır Avratlar ağlamayın Manto çarşaftan hoştur. Bu dağın karı menem Gün vursa erimenem yedi yıl yerde kalsam Civanem çürümenem. Kar yağar lapa lapa Bizim evin damına Kız seni alacağım Ananın inadına. Şafaklar sökülende Al elma dökülende Yarimi çağırasız Mezarım örtülende. Koyun gelir sağına, Sürün Ezizin bağına Ezizin bir gelini var, Benzer böyrek yağına. Ayağında mesler, Yere vurmadan sesler Senin gibi yiğidi, Herkes cebinde besler. Çay başında yarpuzlar Yoruldum yaram sızlar Giyinmiş toya gider, Fincan göbekli kızlar. Pencerede tül perde, Perdenin ucu yerde Can titrer, yürek oynar, Yari gördüğüm yerde. Barmağım neştir menim Derdim onbeştir menim Can verdim emek verdim, Emeğim hiçtir menim. Semevarım demdedir, Koymuşam çimendedir Cennetten huri çıksa, Yine göynüm sendedir. Bulak başı poturak At minderi oturak Bir sen söyle birde men Bu sevdadan kurtulak. Dama serdim hasırı Al koynuna yesiri Kaynana ölür ise Ev olur arı sili. http://www.adilcevaz13.com/maniler-ve-ninniler-95h.htm