|
KURTULUŞ SAVAŞINDA GERMENCİK
Dünya Savaşı sonunda itilaf Devletleri (İngiltere, Fransa, italya, Rusya) ile 30 Ekim 1918 yılında imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması'nın 7. maddesi gereğince hareket eden işgalci devletler tüm Türkiye'yi istila etmişlerdir. Yaklaşık 3.5 yıl memlekette kalan Yunanlı işgalciler, Aydın ve Manisa yönünde ilerleyip Batı Anadolu'nun önemli bir kavşağında konumlanan Germencik'e de gelerek beldeyi işgal altına almışlardır.
Toplu katliamlara girişen işgalci güçler karşısında yöre halkının yaşadıklarına şahit olanların anlattıkları şöyledir...
Germencik halkının Rum komşularıyla dosthane süren yaşamı 15 Mayıs 1919'da Yunan askerinin Germencik'e gelişiyle bozulmuştur. Rumlar çeteler kurup Germencik halkının paralarını, altınlarını ve çeşitli kıymetli eşyalarını gasp edip yoğun bir zulme başlamışlardır. Bu durum karşısında Kuvay-ı Milliye'yi temsil eden Türk çeteleri kurulmuştur ki bunlardan en önemlisi Cafer Efe'nin çetesi olmuştur.
Şehit Cafer Efe
Germencik'in işgali sonrasında işgalci güçler yörenin çeşitli mevkilerine ve bugünkü istasyon alanına karakollar kurmuşlardır. Cafer Efe, trenin Aydın'a geçmesini engellemek amacıyla Germencik tren istasyonunun 100 m. kadar doğusunda bulunan tren köprüsünü dinamitle imha etmek amacıyla 19 Temmuz 1919 günü bir baskın düzenleyerek işgal güçleriyle savaşmıştır. Diğer Türk çeteleri de aynı şekilde diğer düşman karakollarına baskınlar düzenleyerek özgürlük için savaşmışlardır.
Bu mücadeleler devam ederken Germencik halkının büyük bir kısmı evlerini barklarını bırakıp taşıyabilecekleri eşyalarla italyanlar'ın elinde bulunan Söke'ye, bir kısmı da güneydeki Menderes Havzası'na gitmişlerdir. Bu sırada Cafer Efe'nin işgalci güçlerle mücadelesi devam etmiştir.
Gerçekleştirdiği baskınların birinde tren köprüsüne 50 metre kadar kaldığında (Bugünkü Şehit Cafer ilkokulu'nun Kuzeybatı köşesinde) yaylım ateşi ile karşılaşmış ve şehit düşmüştür. Germencik ve ülkesi için gösterdiği cesareti, esarete boyun eğmeyen yürekliliği Cafer Efe'nin bugün de yüce bir vatansever olarak saygıyla anılmasını sağlamaktadır Kanlıbahçe şehitliği
"Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,
Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır."
Büyük Taarruz sürerken Söke'ye ve Büyük Menderes'e göç edenler aradan geçen 7-8 ayın sonunda tekrar Germencik'e geri dönmüşlerdir. 26-30 Ağustos 1922 yılına kadar sürdürdükleri tedirgin yaşam, zaferin kazanıldığı haberinin Germencik'e ulaşmasıyla tekrar hararetlenerek, işgalci güçlerin çatışmalarına maruz kalmıştır. Yunan ordusu, Büyük taarruzda aldığı yenilgi sonucunda İzmir'e doğru kaçmaktadır. Kaçarken de çekildikleri bölgeleri yakıp yılmakta ve silahsız insanları öldürmektedirler.
Bu durum karşısında Germencik halkı arasından kaçabilenler Alangüllü Dağı'ndaki Türk kuvvetlerinin yanına sığınmışlar, kaçamayanlar ise silah zoruyla düşman güçleri tarafından bugün "Kanlı Bahçe" adı verilen o zamanki karakolları çevresinde yakaladıkları çoğu çocuk, kadın ve ihtiyarlardan oluşan 94 kişiyi toplarlar. Bu toplanılan kişiler önce duvar önüne dizilip yaylım ateşiyle taranır; Sağ kalanlar karakol önünde yer alan iki kuyuya canlı canlı atılırlar. Kuyudan çıkmamaları için de vurularak şehit edilen vatandaşların cesetleri üzerlerine atılır.
Bu olaydan sonra bu mevki "Kanlıbahçe" olarak adlandırılmıştır. Bu Şehitlikte o gün şehit edilen 94 vatandaşımızın isimleri mermer lahitte yazılıdır.
Bu şehitliğimiz her yıl düzenlenen 7 Eylül Kurtuluş Bayramında ziyaret edilmektedir.
|
